In wereldwijde verbondenheid gedenken wij: Week 12 - Cambodja, Laos en Vietnam

Voorbeden: Week 12

Dank voor:
•Degenen die helpen om landmijnen onschadelijk te maken.
•Verzorgers van mensen die ledematen hebben verloren.
•Cambodjaanse christenen die naar huis terugkeren na jaren ballingschap.
•De prediking van het evangelie en het starten van nieuwe kerken.
•Degenen die werken aan vrede tussen gemeenschappen en aan interreligieuze harmonie.
Bid voor:
•Degenen die ofwel treuren vanwege de burgeroorlog en genocide of als gevolg van overstromingen en andere natuurrampen.
•Degenen die verliezen hebben geleden in de tragische oorlogen en genocides die de jaren van de twintigste eeuw hebben gekenmerkt; slachtoffers van de oorlogen in Indochina, die nog steeds moeite hebben met het opbouwen van hun leven; slachtoffers van landmijnen in Cambodja, niet-ontplofte munitie in Laos, en Agent Orange: het ontbladeringsmiddel in Vietnam.
•Vrouwen en kinderen die worden ontvoerd en meegenomen uit hun land, gedwongen om te werken in de seksindustrie.
•Economische rechtvaardigheid en vermindering en afschaffing van de schuld aan het rijke buitenland.
•De kinderen van Cambodja, dat ze vrede mogen kennen en dat ze in staat mogen zijn om te spelen en naar school te gaan in plaats van te leven in oorlog.
•Het land, dat het weer groen mag zijn, de bomen en vruchten gezond en ongedeerd.
•De armen, die op een gemiddelde van minder dan $ 1 per dag bestaan.
•Een christelijk getuigenis van het evangelie.
Drijvende markt op Mekong-delta in Vietnam. (Foto: Bram de Muijnck)

Wereldwijd gedenken: Week 12

Laat ons de tegenwoordigheid van het grote Erbarmen aanroepen en
onze harten met ontferming tegenover onszelf en alle levenden vervullen. Stilte
Laat ons bidden, dat het alle levenden tot werkelijkheid wordt,
broeders en zusters te zijn, die allen worden gevoed door dezelfde bron. Stilte
Laat ons bidden, dat wijzelf ophouden, oorzaak van lijden voor elkaar te zijn. Stilte
Laten wij zó leven, dat wij lucht, water, voedsel
en onderdak niet aan anderen ontroven. Stilte (Uit Vietnam)

Christenen in Laos verdreven uit hun dorp (2010). Slechts 1,5 procent van de bevolking gelooft in de Bijbelse boodschap. Ze hebben een moeilijke positie in het land en worden om hun geloof vervolgd.(Ref.Dagblad)
Cambodja, Laos en Vietnam

In 1969 begon de oorlog in Cambodja als een randgebeuren bij de oorlog in Vietnam. Toen de Amerikanen zich in 1974 terugtrokken lag de weg open voor de Rode Khmer, die in 1975 de macht overnamen. Wat er daarna gebeurde staat bekend als een der grootste tragedies uit de recente geschiedenis. De Rode Khmer vermoordde in drie jaar miljoenen mensen. Naar schatting verloren 200.000 kinderen in deze oorlog één of beide ouders.
De organisatie World Relief Cambodja (Kerkinactie) geeft voorlichting aan kinderen in dorpen. In kinderclubs horen kinderen op een speelse, interactieve manier over Gods liefde voor hen en over zaken, die van belang zijn voor hun lichamelijke, emotionele en cognitieve ontwikkeling. Tieners leren in groepen over oorzaken van aids en hoe ze verstandige keuzes kunnen maken. Medewerkers stimuleren hen om relaties aan te gaan met kinderen met aids. Volwassenen komen bij elkaar in groepen van 10 á 20 personen. Zij leren te zorgen voor mensen met aids in hun omgeving en om kinderclubs te begeleiden. Een Nederlandse vrouw geeft leiding aan dit project.

Laos staat op de lijst van de tien armste landen ter wereld. De Rooms Katholieke christenen behoren in dit land tot de minderheid. In de periode 1964-1973 voerden Noord-Amerikaanse B52-bommenwerpers 580.000 bombardementen uit op het grondgebied van Laos. Negen jaar lang, 365 dagen per jaar, iedere acht minuten, werd Laos gebombardeerd om de toevoer van middelen en mensen naar Vietnam zo radicaal mogelijk uit te schakelen. Er vielen duizenden slachtoffers en er vallen nog steeds duizenden slachtoffers, door alles wat er niet ontploft is, aan (cluster)bommen en landmijnen (uxo’s). Ongeveer een derde van het landoppervlak werd getroffen, waarmee Laos het meest gebombardeerde land ter wereld is. (Kerkinactie)
 
R.K. Kerk in Saigon, nu Ho Chi Minh Stad. Situatie Rooms-Katholieke Kerk in Vietnam is nog moeilijk.(Kerknet febr.2014)
Vietnam kampt met een ernstig milieuprobleem als gevolg van de Amerikaanse chemische oorlog, waarbij twee miljoen hectaren bos werd vernietigd. Door de bossen te ontbladeren en te verwoesten en de rijstoogst te vernietigen, hoopten de Amerikanen de ‘vijand’ van voedsel en schuilplaatsen te beroven.
Zenmeester Thich Nhat Hanh is een van de bekendste spirituele leraren in de wereld. Hij weet vele mensen over de hele wereld te inspireren.
Thich Nhat Hanh werd als Nguyen Xuan Bao in 1926 geboren in Centraal-Vietnam. Op zestienjarige leeftijd werd hij monnik en nam de naam Nhat Hanh aan (Thich is een aanspreektitel en betekent behorend tot de gemeenschap van de boeddha)

Tijdens de oorlog die vanaf 1955-1975 in Zuid- en Noord Vietnam, Cambodja en Laos woedde, stonden de boeddhistische kloosterlingen voor de vraag of zij het contemplatieve leven in de kloosters zouden voortzetten, of dat zij beter de slachtoffers van bombardementen en verwoestingen konden gaan helpen. Thich Nhat Hanh koos ervoor beide te doen, waarmee hij de basis legde voor zijn  geëngageerd boeddhisme. Onderaan deze site een verhaaltje uit zijn boek:  'De wereld is mijn thuis'.
 
Wij bidden met woorden van Aziatische vrouwen:
 
Levende God, wij bidden U,
dat de kerk ooit weer uw scheppende liefde
vol vreugde mag uitdrukken,
opdat grenzen doorbroken en mensen verenigd worden,
mannen met vrouwen, volken met volken.
U wilt ons bestaan zin en hoop geven.
U wilt onze harten openen voor elkaar,
zodat wij volledige mensen worden.
Daarom, o God, vervul uw belofte in ons
omwille van alle mensen, door Jezus Christus
 
Heb anderen zó lief dat ze zich vrij voelen...(Thich Nhat Hanh)

Mattheus 6:1

Heb anderen zó lief dat ze zich vrij voelen...(Thich Nhat Hanh)
Ziet toe, dat gij uw gerechtigheid niet doet voor de mensen,
om door hen opgemerkt te worden;
dan hebt gij geen loon bij uw Vader die in de hemelen is.
(Matth. 6:1)

Tot hen die in het verborgene, en ook verborgen voor zichzelf gerechtigheid doen
die hongerigen te eten, dorstigen te drinken geven, vreemdelingen opnemen,
naakten kleden; tot hen zegt Jezus dat zij gezegend zijn.
Om hen groot te maken en te bevestigen in wat zij, kreupel vaak, stamelend en ongeweten doen en zijn, om hen te verhelderen heeft Hij gezegd: Niet voor het oog van de mensen zult gij gerechtigheid doen, om hun aandacht te trekken. Laat uw linkerhand niet weten van uw rechterhand. Laat het in het verborgene blijven, en uw Vader die in het verborgene ziet,
Hij zal U lonen. (H.Oosterhuis)
 

Geboren zijn is niet genoeg. Je moet geboren willen zijn: je toevallige bestaan aanvaarden als een mogelijkheid om tot bevrijding van anderen te zijn.
In het verhaal over Jezus en zijn God wordt ons gezegd, dat de kracht om zo te leven ons gegeven kan worden; dat wij zo geboren zijn dat wij voor die kracht ontvankelijk zijn; dat wij die kracht kunnen ontvangen van elkaar en kunnen doorgeven. God-in-ons, heet die kracht, heilige levensadem, Heilige Geest!
(H.Oosterhuis in 'Niets is onmogelijk')
 

Als alles duister is... - Winterzon die opgaat - Taizé - Dans nos obscurités – LB 598

Illegale houtkap, een dam die de visstand tot nul reduceert, of inbeslagname van grond voor een rubberfabriek: met dit soort problemen wordt de inheemse bevolking van Noordoost-Cambodja stelselmatig geconfronteerd. Al eeuwenlang verzamelen de mensen producten uit het bos als extra bron van inkomsten. Maar nu dreigt de bevolking haar natuurlijke rijkdommen en cultuur te verliezen door inmenging van de overheid en grote bedrijven. NTFP (Not-Timber Forest Product-Organization (geen hout-bos producten) reikt inheemse volken de kennis en vaardigheden aan om op te komen voor hun rechten en om blijvend in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Zo zorgt bijvoorbeeld de teelt van cashewnoten voor een nieuwe bron van inkomsten.(Bron: Kerkinactie)

Gebed:
 
We herinneren ons, o Heer,
degenen die lijden onder discriminatie,
uw kinderen, en onze broeders en zusters,
die worden vernederd en onderdrukt.
We bidden voor hen die de fundamentele
mensenrechten worden ontzegd,
voor degenen die gevangen zitten,
en vooral hen die worden gemarteld.
In onze gedachten zijn we in dit moment bij hen ...
en we bidden dat liefde en mededogen hen altijd
mogen ondersteunen.
 
(Vietnam, Week van Gebed voor Wereldvrede)
 
 
Chùa Phước Hải (keizerlijke pagode van jade) Ho Chi Minh-stad, Pearl Harbor, Vietnam, (Foto Bram de Muijnck)
 

Onze twee handen, uit 'De wereld is mijn thuis' van Thich Nhat Hanh

Op een dag probeerde ik een schilderij op te hangen. Met mijn linkerhand hield ik de spijker vast en in mijn rechter had ik de hamer. Ik was die dag niet heel mindful en inplaats van op de spijker, sloeg ik op mijn vinger.Toen ik mijn vinger raakte had ik veel pijn in mijn linkerhand. Meteen legde de rechterhand de hamer neer en begon voorzichtig en mededogend de linkerhand te verzorgen. Het was net of hij zichzelf verzorgde. Hij zag het niet als zijn plicht. Het was heel vanzelfsprekend, mijn rechterhand doet dingen voor mijn linker alsof hij ze voor zichzelf doet.
Mijn rechterhand beschouwt het leed van mijn linkerhand als zijn eigen leed. Daarom deed hij er alles aan om de linkerhand te verzorgen. Mijn linkerhand was helemaal niet boos. Mijn linkerhand zei niet: "Jij, rechterhand, je hebt me pijn gedaan. Geef me die hamer, ik wil gerechtigheid!" De linkerhand had dit soort gedachten helemaal niet. Mijn linkerhand bezit een aangeboren wijsheid, de wijsheid van 'geen onderscheid maken'. Als we deze wijsheid bezitten, lijden we niet langer.
Mijn linkerhand vecht nooit met mijn rechter. Beide handen zijn in harmonie en begripvol. Als de ene hand lijdt, lijden ze allebei. Is de ene hand gelukkig, dan is de ander dat ook. (blz.171)