Week 10: 2-8 maart 2025

2 maart: Zondag Quinquagesima

2-4 maart: Carnaval
5 maart: Aswoensdag

7 maart: Wereldgebedsdag

Regio: Oostenrijk, Liechtenstein, Zwitserland, Andorra, Monaco en San Marino


Kerkelijk jaar - Quinquagesima

Uw koninkrijk kome - Zalig wie brood eten zal in het koninkrijk Gods (Lucas 14:15b).

Zondag Quinquagesima - Deze dag wordt ook Esto Mihi genoemd, 'wees mij', naar Psalm 31:3-4. "Wees mij tot een beschuttende rots, tot een burchtmuur die mij beveiligt; mijn vesting op rotsgrond zijt Gij".

Gebed bij deze zondag:
Gij die zegt verblijf te houden waar rechtvaardigheid is en oprechtheid,
help ons door uw genade zo te leven dat Gij wonen kunt bij ons
en wij een teken kunnen zijn van uw aanwezigheid temidden van de mensen.
God van ruimte en vrijheid, God van leven en liefde,
houd ons vast en maak ons sterk, dat wij ons niet buigen voor machten
die geluk beloven, maar onheil geven; leer ons te leven in vrijheid en
vreugde, in de ruimte die uw goede woorden voor ons hebben uitgezet.
(ds. W.R. van der Zee)


In wereldwijde verbondenheid gedenken wij: Week 10 - Oostenrijk, Liechtenstein, Zwitserland, Andorra, Monaco en San Marino

Voorbeden: Week 10

Dank voor:
•De hoge levensstandaard en de beschikbaarheid van kwalitatief hoogwaardig onderwijs en gezondheidszorg in deze welvarende landen.
•De eeuwenlange christelijke traditie en de getuigen daarvan in hun toewijding aan het dienen van anderen.
•Het werk van de Wereldraad van Kerken en andere kerkelijke organisaties, de YMCA en YWCA, allen met kantoren in Genève.
•De vele oecumenische en internationale agentschappen gevestigd in Genève en Wenen, in het bijzonder het Internationaal Comité van het Rode Kruis en de agentschappen van de Verenigde Naties.
•De geschiedenis van de vluchtelingen, die gastvrij werden opgevangen.
•De glorieuze schoonheid van de Alpen.
•Degenen die worstelen om de broeikasgassen, die de aarde opwarmen terug te dringen en het smelten van de gletsjers in de Alpen te verminderen.

Bid voor:
•De leiding en instellingen die betrokken zijn bij de strijd tegen de neo-nazi-beweging in deze landen.
•Degenen die betrokken zijn bij het bankwezen, financiën, toerisme, en casino's, dat zij zich met integriteit en fiscale verantwoordelijkheid met deze activiteiten bezighouden.
•Christelijke gemeenschappen in de regio, zowel leken als geestelijken, dat zij in hun getuigenis vitaal blijven en in hun gemeenschappen sterk staan temidden van materialisme en secularisatie.
•Degenen die worstelen met armoede, temidden van zoveel rijkdom, met name allochtonen, werknemers in de toeristische sector, en expats.
•Jongeren die wel veel materiële middelen hebben, maar de hoop op een zinvol leven dreigen te verliezen.

Wereldwijd verbonden: Week 10

Andorra, Liechtenstein, Monaco, Oostenrijk, San Marino en Zwitserland

Op 24 februari 2016 worden tijdens de audiëntie van Paus Franciscus in het Vaticaan twee publicaties gepresenteerd door leden van de Wereldraad van Kerken (van de Commissie Wereld Zending en Evangelisatie CWME). (Foto WCC)

Oostenrijk was ooit het centrum van het Oostenrijks-Hongaarse keizerrijk. Na de Eerste Wereldoorlog werd het een federale republiek, die door nazi-Duitsland werd geannexeerd in 1938. In de periode na de Tweede Wereldoorlog ontwikkelde Oostenrijk zich geleidelijk in een welvarend land met een gezonde economie en een relatief veilig sociaal systeem. In 1995 trad Oostenrijk toe tot de Europese Unie. Door zijn neutraliteit en de geografische ligging, was Oostenrijk vaak een bruggenbouwer tussen Oost en West, politiek en cultureel. De kerken participeren ook in deze bemiddelende rol. De belangrijkste religieuze groep in Oostenrijk is de rooms-katholieke kerk. De protestantse kerken (Lutherse, Gereformeerde, Methodisten en Baptisten) zijn een minderheid van ongeveer 6 procent van de bevolking. De Methodist Church is een onderdeel van de United Methodist Church en dus ook van de Wereldraad van Kerken. Er is een Oud-Katholieke Kerk en ook een grote orthodoxe minderheid; de Grieks-Orthodoxe Kerk is de oudste- en de Servisch-Orthodoxe Kerk de grootste groep. Oecumenische samenwerking is al decennia lang gebruikelijk. De kerken werken samen in de Oecumenische Raad van Kerken, ongeacht hun grootte. De rooms-katholieke kerk is een volwaardig lid van de gemeenteraad sinds 1994. Er bestaan goede interreligieuze relaties ​​met de joodse en islamitische gemeenschappen. De officiële erkenning van de islam door de staat heeft er toe bijgedragen een klimaat van wederzijds begrip te creëren. Er is een Evangelische Alliantie van Oostenrijk, dat is aangesloten bij de WEA.

Christenen in Zwitserland zijn min of meer gelijk verdeeld tussen de katholieke kerk (dat is de grootste kerk), de Protestantse Federatie, (de gereformeerde kerken van de kantons), en een paar andere kerken. De Methodisten zijn onderdeel van de United Methodist Church. Door immigratie zijn orthodoxe gemeenten tot stand gekomen, zij behoren bijvoorbeeld tot de Servisch-Orthodoxe Kerk, het Oecumenisch Patriarchaat, en andere. De Katholieken, Protestanten, Orthodoxen en de Oude-Katholieken komen samen in een Raad van Christelijke Kerken. Er zijn verschillende levendige Pinkster- en Evangelische kerken en de Evangelische Alliantie van Zwitserland is aangesloten bij de WEA. (Bron: WCC Genève)

Gered uit het water – Noach…
Hij ontkomt ternauwernood, maar toch...
Als het water ophoudt met stromen en de lucht
breekt, stuurt hij een vogel naar buiten
om te kijken of er leven mogelijk is.
Op zoek naar een groene twijg temidden
van de puinhopen na de vloed.
(ds. Judith van der Werf- Impuls -  Ikon Pastoraat)		 De Ark van Noach is een plek waar mens en dier asiel vinden. Ze worden er in veiligheid gebracht om begin van een nieuwe wereld te worden. Het wordt een wereld waar geen zondvloed meer mogelijk zal zijn! Zo vinden mensen in de gemeenschappen van Jean Vanier niet alleen hun eigen plek, de gemeenschappen zijn tegelijkertijd als laboratoria voor een nieuwe wereld: het Koninkrijk van God! (Vastengroet OKKN, 2016)
 
Het is nu al meer dan veertig jaar dat Jean Vanier, geboren op 10 september 1928 in Genève, overal ter wereld kleine woongemeenschappen sticht waar mensen met een verstandelijke beperking samenwonen met mensen zonder zichtbare beperkingen, mensen zoals de meesten van ons dus. Ze proberen gemeenschappen te zijn waar mensen, ongeacht hun ras, cultuur, godsdienst, mogelijkheden of beperkingen een plek kunnen vinden en met hun gaven elkaar en de wereld kunnen verrijken. "Als je leeft met mensen met een handicap", vertelt Vanier, "dan leer je opeens heel wat over jezelf", en hij voegt eraan toe: "mens zijn is aan elkaar toevertrouwd zijn, elk met je zwakheden en je kracht, omdat we elkaar nodig hebben."
Nu zijn er wereldwijd ruim honderd 'Ark-gemeenschappen'. Vanier schrijft boeken en bereist de wereld om over de Ark-gemeenschappen te praten. Die ziet hij niet als oplossing van alles, maar als signaal dat een samenleving pas echt beschaafd is als zij zwakkeren met respect behandelt. (Vastengroet OKKN, 2016)
De Oecumenische Patriarch Bartholomew reflecteert op het thema voor de 10e Assemblee van de Wereldraad in Busan (okt.2013): “God van leven, leid ons naar rechtvaardigheid en vrede”.
Het is wat het is...
Het is onzin zegt het verstand
Het is wat het is zegt de liefde
Het is ongeluk zegt de berekening
Het is alleen maar verdriet zegt de angst
Het is uitzichtloos zegt het inzicht
Het is wat het is zegt de liefde
Het is belachelijk zegt de trots
Het is lichtzinnigheid zegt de voorzichtigheid
Het is onmogelijk zegt de ervaring
Het is wat het is zegt de liefde
 
Erich Fried (1921-1998) vertaling: Remco Campert
Erich Fried werd op 6 mei 1921 in Wenen geboren. In zijn herinneringen schrijft hij met veel gevoel over zijn grootmoeder Malvine Stein, door wie hij als kind grotendeels is opgevoed. Op bijna tachtigjarige leeftijd is zij via Theresienstadt in Auschwitz terechtgekomen en daar op 26 maart 1943 omgebracht
Nadenken is zwaar, daarom oordelen de meesten.
Carl Gustav Jung, (Zwitserland)
 
Al vanaf de vierde eeuw bestaat het christendom in deze landen. De geestelijke achteruitgang en de wereldlijke aspiraties van de kerk aan het einde van de Middeleeuwen waren de voornaamste reden van de Protestantse Reformatie. Vooral Zwingli en Calvijn (Zwitserland) hebben het protestantisme diepgaand beïnvloed. De contra-reformatie dreef veel christenen in Oostenrijk gedurende 150 jaar in ondergrondse kerken. Pas na de tweede wereldoorlog kwam er voor alle minderheidskerken vrijheid van godsdienst. Wenen ontwikkelde zich tot een centrum van oecumene. Nog meer dan in Wenen is het Zwitserse Genéve een stad van oecumene geworden. Behalve de Wereldraad van Kerken en de Europese Raad van Kerken herbergt zij tal van confessionele wereldbonden en internationale organisaties.
Anton Rotzetter

Anton Rotzetter werd geboren in Basel (Zwitserland - 1939). Hij studeerde filosofie en theologie in Solothurn, Bonn en Thübingen en was van 1988-1998 voorzitter van de Franciscaanse Academie. Hij was schrijver en werd bekend om zijn Franciscaanse en bijbelse spiritualiteit. Hij woont in het Kapucijner Klooster in Freiburg, Zwitserland. In zijn boek: ‘Gott der mich atmen lässt’ schrijft hij o.a. het volgende gebed: 

Jezus Christus, met U wil ik opstaan tegen nood en dood,
tegen marteling en lijden, tegen armoede en ellende,
tegen haat en terreur, tegen twijfel en berusting,
tegen onderdrukking en dwang.
Met U wil ik opstaan tegen alles wat het leven hindert.
Met U wil ik instaan voor alles wat het leven stimuleert.
Wees Gij met mij opdat ik met U opsta.

Wij gedenken deze landen met woorden van Johannes Calvijn:

Laat het ons hoofddoel zijn, o God, ons in U te verheugen
en laat het ons tweede doel zijn met anderen te delen
waarover wij ons zo rijkelijk verheugen.

Roger Louis Schutz-Marsauche, geboren 12 mei 1915, Provence, Zwitserland

De Oecumenische Gemeenschap Taizé werd geboren toen een jongeman in Genève op de fiets stapte. Hij was op zoek naar een huis om "samen met anderen de wezenlijke dimensies van het christen-zijn te beleven." Op zijn fiets kwam hij langs een vrijwel verlaten dorpje in Frankrijk, Taizé. Een oude boerin gaf hem wat te eten en zei: "Blijf hier. Wij zijn zo alleen". Roger bleef. Later zei hij over deze ontmoeting: "Ik heb Taizé gekozen omdat de vrouw arm was. Christus spreekt door de armen, en het is goed om naar hen te luisteren…”
Roger Louis Schutz-Marsauche (geboren 12 mei 1915, Provence, Zwitserland - overleden: 16 aug.2005, Taizé, Frankrijk),  beter bekend als frère Roger, was theoloog, verzetsheld en de oprichter en eerste overste van de Taizégemeenschap, een oecumenische kloostergemeenschap.

 WCC Faith and Order 75e verjaardag (2014) - Oecumenische Dienst van de viering in de kathedraal van Lausanne, Zwitserland.

Geef ons een rein hart, o God, en vernieuw de juiste Geest in ons. (Wereldraad van Kerken, Genève)


Aswoensdag - begin 40-dagentijd

Laudate omnes gentes - Looft al gij volken...

Aswoensdag is de eerste dag van de 40-daagse vastenperiode voorafgaand aan Pasen. In die veertig dagen voor Pasen leven de mensen heel sober, er wordt alleen het hoogstnoodzakelijke gegeten. De vastentijd herinnert christenen aan een verhaal uit de bijbel waarin Jezus veertig dagen in de woestijn doorbracht zonder eten en drinken.

 

De veertig dagen:
God van ons hart,
in Jezus uw dienaar is ons te verstaan gegeven
het grote geheim, uw eigen geheim:
de eerste zijn is de minste worden;
wij bidden U dat het ons gegeven wordt
te leren uit dit geheim te leven, met hart en hoofd en handen;
dat die gezindheid bij ons is die ook in Jezus was:
dat wij leren te geven inplaats van te vragen.
Aan te kijken inplaats van neer te zien,
te luisteren inplaats van almaar te spreken,
te begrijpen inplaats van te veroordelen,
te vergeven inplaats van verhaal te zoeken,
dan dragen wij u beeld niet vergeefs.
(ds. W.R. van der Zee)
  
Veertig dagen in de leer: Het getal 40 duidt in de bijbel altijd een leertijd aan. Dat leren was niet alleen gericht op geloofskennis, maar ook op de levensstijl. Als iets kerk en synagoge met elkaar verbindt, dan is het de viering van het Paasfeest. Daarin klopt het hart van alle liturgie. Christus gaat gehoorzaam de weg die Israël gaat. Die weg gedenkt de kerk op haar tocht naar Pasen, de viering van het Paasfeest en de feesttijd waarvan Pinksteren de afsluiting vormt.
(ds. W.R. v.d. Zee, in Kerk en Milieu, maart 1993)
Gebed bij Aswoensdag:
Gij die alles liefhebt wat bestaat en die vergeving schenkt als wij ons tot U wenden,
herschep ons hart, o God, dat wij bereid zijn niet alleen te bekennen waar wij falen,
maar ook ernst te maken met de blijdschap om uw eindeloze genade en opleven,
telkens opnieuw. (ds.W.R.v.d.Zee)
 
Mattheus 4:17
"Van toen aan begon Jezus te prediken: Bekeer je want het koninkrijk der hemelen is nabij gekomen"
Bekeer je, kom tot inkeer, want het Koninkrijk van God is nabij.
Geef Hem de eer, die Hem toekomt, door te doen wat goed is in zijn ogen.
Houd je aan zijn voorschriften, doe elkaar recht, zoek de vrede,en je zult leven.
Wie is Jezus? Die vraag heeft mensen de eeuwen door bezig gehouden. En er zijn heel veel verschillende antwoorden op gegeven. Jezus, wie was Hij? Een goed mens, een profeet, een Verlosser? Zoon van God of toch vooral een Mensenzoon? Jezus is besproken op kerkvergaderingen en ze hebben geprobeerd het in dogma’s vast te leggen. Dogma’s, leerstellingen die vervolgens weer werden aangevochten.
En tot op de dag van vandaag zijn de meningen verdeeld en kunnen ruzies hoog
oplopen als het gaat om Hem.
 
Wie is Jezus? Het is een eenvoudige maar ergens ook een ongemakkelijke vraag.
Want als je weet wie Jezus is, weet je ook wie jezelf bent en hoe jij je tot Hem verhoudt.
Zijn getuigenis kan ons er pijnlijk van bewust maken, hoe onrein wij zijn. En ook wat er nog allemaal voor ons ligt om te doen.
En het zal niet alleen maar mogen gaan om vrome woorden maar ook om heilbrengende daden.
Volgens het Bijbelboek Marcus roept Jezus al bij zijn eerste optreden in de synagoge van Kapernaum weerstand op. En Marcus is volgens velen het oudste evangelie en misschien ook wel het meest betrouwbare evangelie als het gaat om de historische figuur Jezus van Nazareth. In het Marcus evangelie lezen we over de man met een onreine geest. Hij noemt Jezus “Heilige van God”.
Wie is Jezus? Marcus heeft ook iets verteld over de kern van zijn prediking.
Jezus verkondigde volgens Marcus: 'De tijd is aangebroken, het Koninkrijk van God is nabij. Bekeert U en hecht geloof aan dit goede nieuws'. En deze boodschap verkondigt Hij met groot gezag. Het raakt de mensen diep, die er naar horen. Het Koninkrijk van God is goed nieuws. Want als de Heer regeert en door mensen wordt gehoorzaamd, is het leven voor alle mensen goed! Dan wordt er niet gestolen, niet bedrogen, geen ruzie meer gemaakt, geen oorlog meer gevoerd. Dan doet niemand meer kwaad en sticht niemand meer onheil. Dat is niet eenvoudig maar een grote opgave: om vrede te stichten en recht te doen.
Zijn wij in staat en bereid om te bouwen aan het Koninkrijk van God?
Zoek eerst het Koninkrijk van God, zegt Jezus, en Zijn gerechtigheid.
En al het andere krijg je bovendien.
Halleluja! Amen.
(Ds. J.W. Overvliet in een preek op Zondag van het Werelddiakonaat, 1 februari 2015)
 

Jesus, remember me, when you come into your kingdom...(Taizé)

Veertig dagen in de leer: Het getal 40 duidt in de bijbel altijd een leertijd aan. Dat leren was niet alleen gericht op geloofskennis, maar ook op de levensstijl. Als iets kerk en synagoge met elkaar verbindt, dan is het de viering van het Paasfeest. Daarin klopt het hart van alle liturgie. Christus gaat gehoorzaam de weg die Israël gaat. Die weg gedenkt de kerk op haar tocht naar Pasen, de viering van het Paasfeest en de feesttijd waarvan Pinksteren de afsluiting vormt.
(ds. W.R. v.d. Zee, in Kerk en Milieu, maart 1993)

Gebed bij Aswoensdag:
Gij die alles liefhebt wat bestaat en
die vergeving schenkt als wij ons tot U wenden,
herschep ons hart, o God, dat wij bereid zijn
niet alleen te bekennen waar wij falen,
maar ook ernst te maken met de blijdschap
om uw eindeloze genade en opleven,
telkens opnieuw. (ds.W.R.v.d.Zee)

Meditatie voor de 40-dagentijd

Zoek een vaste, rustige plek. Steek een kaars aan en neem enige tijd
om te ontspannen. (Luister evt. enkele minuten naar goede muziek).

Bid het volgende gebed:
Heer God, uw koninkrijk is midden onder ons, verborgen en dichtbij,
een mens om van te houden, mensen om voor te leven,
uw wil geschiedt op aarde - overal waar mensen leven en sterven voor elkaar.
Wij bidden U dat wij dit alles mogen volbrengen, gaandeweg, van dag tot dag,
om zo vertrouwd te worden met uw naam en U te vinden, Onze Vader tot in
eeuwigheid. Amen.
(H.Oosterhuis, 'Gebeden en Psalmen', blz. 92)
Lees rustig een Psalm of Schriftgedeelte of andere spirituele tekst.
Wees daarna opnieuw stil en wacht op wat de tekst je te zeggen heeft.
Lees nogmaals de tekst en probeer de verbinding te leggen met de bede
uit het Onze Vader voor deze periode.

(Wanneer deze meditatie met meer mensen gehouden wordt, kan hierna          
een korte uitwisseling plaatsvinden over wat de tekst heeft opgeroepen.)
Bid daarna met eigen woorden of met woorden van onderstaand gebed,
bid in stilte of zing een gebedslied.

Gebed:
Heer, leid ons van de dood naar het leven, van onwaarheid naar waarheid.
Leid ons van vertwijfeling naar hoop, van angst naar vertrouwen.
Leid ons van haat naar liefde, van oorlog naar vrede.
Vrede vervulle ons hart, deze wereld, het heelal.

Bid als laatste het Onze Vader…

(In deze meditatie kan ook aandacht zijn voor de te gedenken regio)

Houd mij in leven, acclamatie voor de 40-dagentijd
(Liedboek 368d (of 25b - beurtzang), naar Ps.25:17)

Houd mij in leven, wees Gij mijn redding
steeds weer zoeken mijn ogen naar U.
Omdat Gij zijt zoals Gij zijt
zie naar mij om en wees mij genadig
want op U wacht ik een leven lang.

Steeds weer zoeken mijn ogen naar U.
Zijt Gij het Heer, die komen zal
of moeten wij een ander verwachten?
Heer, mijn God, ik ben zeker van U.
Houd mij in leven, wees Gij mijn redding
steeds weer zoeken mijn ogen naar U.

Geeft Gij uw woord aan deze wereld,
Gij zijt mijn lied, de God van mijn vreugde,
naar U gaat mijn verlangen, Heer.
Steeds weer zoeken mijn ogen naar U.
Houd mij in leven, wees Gij mijn redding
steeds weer zoeken mijn ogen naar U.

psalm 25-III GVL - Houd mij in leven

Wereldgebedsdag

 
Op de eerste vrijdag in maart gaat het gebed de wereld rond, ieder jaar opnieuw en honderdduizenden mensen voelen zich - in de 183 landen die meedoen aan de viering van Wereldgebedsdag - door gebed verenigd en bemoedigd. Door Wereldgebedsdag krijgt het christelijk geloof een internationale, oecumenische dimensie.
Tijdens de gebedsdienst wordt ervaren hoe taal en cultuur van invloed zijn op de uitleg en de praktische toepassing van Bijbelse teksten.
 
Wat deze vrijdag tot een speciale dag van gebed maakt, is het feit dat gedurende 24 uur ergens in de wereld bijeenkomsten plaatsvinden, waar dezelfde noden voor God gebracht worden, dezelfde gebeden worden gebeden en dezelfde schriftgedeelten worden gelezen. Als de zon in het verre oosten opgaat over de eilanden in de Stille Oceaan, dan worden daar al de eerste diensten gehouden terwijl wij hier nog de vorige datum schrijven.
 
Uur na uur ontwaken weer andere volkeren en breekt voor hen de dag aan. Als het bij ons avond is, begint in Noord-, Midden- en Zuid-Amerika de Wereldgebedsdag. Op deze bijzondere dag is de hele christelijke wereld solidair en maakt de viering van de orde van dienst op die eerste vrijdag in de maand maart heel duidelijk dat gebed en actie onafscheidelijk zouden moeten zijn!
In ons land wordt sinds 1929 deelgenomen aan de jaarlijkse viering van Wereldgebedsdag: in meer dan 500 plaatsen in Nederland zijn werkgroepen actief die bijeenkomsten en vieringen organiseren en die publiciteit geven aan het werk van Wereldgebedsdag.

Het jaarlijks vieren van Wereldgebedsdag op de eerste vrijdag in maart geeft uiting aan het onderlinge gevoel van verbondenheid en maakt ons dankbaar dat wij een onderdeel mogen zijn van die mooie wereldorganisatie:
 'Samen bidden, samen vieren en samen delen!' 

Wereldgebedsdag 1 maart 2019

Op 1 maart gaan wereldwijd de gedachten en gebeden richting Slovenië.   Christenvrouwen uit Slovenië hebben de teksten voor het gebedsuur samengesteld, waarin ze vertellen over de goede, maar ook over de moeilijke punten van hun land. Ze vragen daar wereldwijd, dus ook van ons,  voorbede voor.
De Sloveense vrouwen hebben dit gebedsuur het thema meegegeven: “Welkom, God nodigt je uit”. Er wordt een collecte gehouden voor een drietal projecten in Slovenië.
1. ASPI – centrum: Een nieuw centrum voor jongeren met het Asperger-syndroom en voor autistische jongeren dat in 2018 geopend is.
2. Een (blijf van mijn lijf)huis voor moeders: een thuis voor vrouwen met psychische,  fysieke of andere problemen die veroorzaakt zijn door huiselijk geweld.
3. Roma-project in Pušča:  Romaburgers worden nog steeds behandeld als tweederangsburgers in Slovenië. Pušča is het grootste Sloveense Romadorp waar geprobeerd wordt om het zelfbewustzijn van de unieke cultuur van de Roma te vergroten.
Voor meer informatie: www.wereldgebedsdag.nl 

Het hiernaast afgebeelde schilderij is van Rezka Arnus.
Rezka schrijhft hierover:
,Ik wilde twee onderwerpen presenteren: het land Slovenië en het Bijbelverhaal van de eredienst. Bovenaan is een rand geschilderd met vrouwen in het Sloveense nationale en traditionele kostuum: een kanten muts, omslagdoek en sjaal. Op het halfronde ornament met Sloveens borduurwerk staat een bord met ons bekendste nationale gerecht en druiven uit diverse wijngaarden'
Als uiting van liefde is de tafel versierd met een hart, gemaakt met de honing van inheemse bijen en versierd met een Sloveense anjer. Gedeeltelijk onder de tafel zitten mensen die vaak in de marge van de samenleving 1even en die worden uitgenodigd voor het feest:
een dakloze vrouw draagt een kind in haar armen/ een blinde vrouw doet een stap naar voren/ een doof persoon reageert door het veranderen van de positie van zijn hoofd en de bewegingen die een spastisch meisje maakt, tonen haar bÍijdschap over de uitnodiging voor het feest.
De groene achtergrondkleur benadrukt het groene deel van Slovenië, de velden en de bossen. De warme kleuren die voor de mensen zijn gebruikt, staan symbool voor de vreugde over deze onverwachte uitnodiging.'