Week 45: 6-12 november 2022
11 november - St Maarten
Kerkelijk jaar - 22e zondag na Pinksteren
Maar verlos ons van het kwaad… - Niemand kan twee heren dienen, je kunt niet God dienen én mammon. (Mattheus 6:24)
22e zondag na Pinksteren - Onthield Gij de schulden, o God,
wie hield stand in uw oordeel? Maar vergeving is er bij U,
want zo wilt Ge gevreesd zijn. (Psalm 130)
Zondagsgebed:
God van ons hart, laat het onze vreugde worden
aan U toegewijd te zijn; doe ons ondervinden
dat ons geluk pas echt is en volledig als wij leven
dicht bij U, bron van al wat goed is en verkwikkend.
Als Gij niet wilt, God, dat wij verloren gaan, lever
ons dan niet uit aan wat wij hebben aangericht,
maar spreek ons vrij door het woord van uw liefde
en maak ons nieuw door de kracht van uw Geest.
(ds. W.R. van der Zee)
In wereldwijde verbondenheid gedenken wij: Week 45 - Burundi, Congo-Kinshasa en Rwanda
Voorbeden: Week 45
Dank voor:
• Degenen die hun leven hebben gegeven om anderen te beschermen.
• Degenen die werken aan verzoening tussen mensen.
• Zij die zich inzetten voor de oprichting van een duurzame vrede en gerechtigheid voor mensen van alle etnische groepen en nationaliteiten.
• De diversiteit van planten en dieren in de regio, en hun bescherming.
• Koren en muziek, die in overvloed zijn in deze regio.
Bid voor:
• Vrouwen die HIV en AIDS hebben gekregen nadat ze zijn verkracht in Congo, Burundi en Rwanda.
• Wezen, weduwen en straatkinderen, die zijn getraumatiseerd;
mensen met een handicap; mensen die in de overvolle gevangenissen en in vluchtelingenkampen leven.
• Mensen die doordrenkt zijn van etnisch geweld en haat, dat ze hun hart mogen omkeren opdat degenen die werden gedwongen om hun huizen te verlaten kunnen terugkeren, zodat families worden herenigd en degenen die hebben geleden kunnen genezen.
• Een einde aan de corruptie en hebzucht en een duurzaam gebruik van de enorme natuurlijke rijkdommen.
• Die ontheemd zijn door het geweld, dat zij in staat zijn om hun leven weer op te bouwen.
• Kinderen, dat ze naar school kunnen gaan en spelen zonder angst voor geweld.
• Een einde aan het geweld in de Democratische Republiek Kongo, zodat het land kan beginnen te genezen en weer opgebouwd kan worden.
Wereldwijd verbonden: Week 45
|
Rwanda: Moeder met kind (Foto: ZWO) |
Burundi, Congo-Kinshasa en Rwanda
God zij met jou. Ga in vrede – je pad ligt open.
Hij gaat met je mee. Hij zal voor je zorgen.
Hij zal in je schaduw lopen.
Hij legt zich bij je neer in je slaap.
God zij met jou. Moge jij bij Hem blijven.
(Uit een Tutsi-gebed in Burundi)
Dank zij U, o God, dat U uw Geest in de harten
van mannen, vrouwen en kinderen hebt
uitgestort. Bevestig hen in het geloof door
de liefde die alle verdeeldheid overwint,
door alle verzoekingen en vervolgingen heen.
(Uit een gebed van de Wijze Vaderen uit Burundi)
De Democratische Republiek Congo – het vroegere Belgisch Congo - werd in 1960 onafhankelijk en werd daarna tot 1992 Zaïre genoemd. Na de bloedige burgeroorlog tussen Hutu en Tutsi, die in 1992 officieel was afgelopen, wordt het land D.R. Congo of Congo-Kinshasa genoemd. Maar het land kent nog steeds gewelddadige conflicten, verkrachtingen en plundering, waardoor een instabiele regio is ontstaan.Een arts uit de Democratische Republiek Congo: dr. Congo – dokter Denis Mukwege werd op 21 oktober 2014 voor de 6e keer onderscheiden: hij won de Sacharovprijs (Europa's grootste mensenrechten prijs) voor het helpen van duizenden slachtoffers van groepsverkrachting in het land. Denis Mukwege (1-3-1955) is en Congolese gynaecoloog en mensenrechtenactivist. Zijn vader was protestants predikant.Mukwege is directeur van het ziekenhuis van Panzi dat hijzelf in 1999 oprichtte in Bukavu. Hij behandelt er slachtoffers van groepsverkrachtingen en seksueel geweld, een specialisatie waarin hij wereldwijd als expert wordt beschouwd.Op 25 oktober 2012 overvielen vijf gewapende mannen zijn woning in Bukavu. Zijn lijfwacht werd gedood, maar hij kon met zijn gezin ontsnappen. Sinds 29 oktober 2012 verblijft hij in België waar hem asiel werd verleend.
Burundi en Rwanda liggen ingesloten tussen Dem.Rep.Kongo in het westen en Tanzania in het oosten. Het werden onafhankelijke republieken in respectievelijk 1962 en 1966. In beide republieken vormen de Hutu de meerderheid van de bevolking, ongeveer 85%.Maar alleen in Rwanda zijn zij de dragers van het recht en de macht, terwijl Burundi door de Tutsi-minderheid geregeerd wordt. Hoewel beide bevolkingsgroepen dezelfde taal spreken, dezelfde gewoontes hebben, zich probleemloos met elkaar vermengden en dezelfde godsdienst belijden, hebben maatschappelijke, economische en politieke factoren de afgelopen decennia telkens weer geleid tot wrede bloedbaden in beide landen, met honderdduizenden doden en ontheemden tot gevolg. De kerk en de koloniale heersers steunden de Tutsi-heerschappij, maar ook na de onafhankelijkheid duurden de spanningen tussen beide groepen voort.Sinds enkele jaren hebben de kerken in Kongo wat meer vrijheid en wordt er weer jeugdwerk gedaan en godsdienstonderwijs gegeven op scholen.
Wij gedenken met woorden uit Zaïre - Kongo:
O God, wees in ons midden,
ter wille van alle mensen op aarde.
Open onze ogen voor uw bevrijding
en openbaar U aan een verblinde mensheid.
Of met woorden uit een Songo-gebed uit Zaïre – Kongo
Laat het water bij beken stromen
en de aarde haar vruchten geven.
De tijd is vervuld, de dagen vol.
Want zonder uw kracht, o God,
is er voor het volk geen leven.
Wij weten niet waarheen.
Luister, God, spits uw oren.
De tijd is vervuld, de dagen vol.

Leerlingen van de Batende Primary School, in de buurt van de stad Kisangani in Dem.Rep.Kongo. (Foto: WCC)
Onze Vader verborgen... H.Oosterhuis
Onze Vader verborgen,
uw Naam worde zichtbaar in ons.
Uw koninkrijk kome op aarde.
Uw wil geschiede:
een wereld met bomen tot in de hemel,
waar water schoonheid en brood gerechtigheid is
en genade.
Waar vrede niet hoeft bevochten,
waar troost en vergeving is,
waar mensen spreken als mensen,
waar kinderen helder en jong zijn;
dieren niet worden gepijnigd,
nooit één mens meer gemarteld,
niet één men meer geknecht.
Doof de hel in ons hoofd, leg uw woord op ons hart.
Breek het ijzer met handen, breek de macht van het kwaad.
Van U is de toekomst, kome wat komt.
Van U is de toekomst, kome wat komt.
De Heer van de dans... ik danste in de morgen toen de schepping begon, LB 839
Tekst: Ben Sleumer, vrij naar Sydney Bertram Carter - 'I danced in the morning when the world was begun', melodie: Shaker-traditie, bewerkt door Sydney Betram Carter - Lord of the Dance.
29 september: St. Michaëlsfeest en Oogstfeest
|
Michaëlsfeest - Oogstfeest op Mont Morêt (Foto: Krista Delaunoy-v.d.Wilt |
Dag van Michaël en alle Engelen
Michaël is de vorst der engelen; daarom is deze dag bedoeld als feestdag voor alle engelen.
In feite gaat het echter om de overwinning van Christus, die door Michaël wordt verbeeld.
(Dagboek bij het Onze Vader, in het spoor van Luther, uitg. Boekencentrum)
Het Michaëlsfeest – een oogstfeest
Al in het jaar 813 besloten de kerkvaders op het Concilie van Mainz (Duitsland) dat 29 september voortaan de feestdag zou worden voor de heilige aartsengel Michaël.
Voor die datum werd gekozen, omdat er op die dag een basiliek in Rome werd gewijd aan de aartsengel Michaël. De kerk werd gebouwd op de plaats waar Michaël enkele maanden tevoren was verschenen. Al snel werd 29 september, Michaëlsdag, een oogstfeest: men dankte op die dag Sint Michaël voor de goede oogst, die het mogelijk maakt om de koude wintermaanden, waarin de aarde met sneeuw is bedekt, te doorstaan.
De Almanak van de Wereldfeesten vertelt het zo:
Men dankt Sint Michaël voor de goede oogst zodat men de dorre en doodse wintermaanden door kan komen. Speciaal op dit feest wordt het Michaëlsbrood gebakken. Tevens is het een feest dat oproept tot innerlijke moed waarbij men gevaren zoals eenzaamheid bestrijden moet. En eenzaamheid is een van de verleidingen die in de winterperiode toe kunnen slaan.
Michaël en de draak
De overgangstijd waarin wij leven vereist geestelijke moed van ons. De moed namelijk om het in het donker van deze (herfst)tijd uit te houden, ons vertrouwen te bewaren en onze gevoeligheid te beschermen, juist ook in een tijd die ons op alle mogelijke manieren wil verharden en onverschillig wil maken. Vandaar dat er op het Michaëlsfeest ook wordt stilgestaan bij de strijd die de grote en geduchte aartsengel Michaël voerde met de draak, een strijd die door Michaël gewonnen werd.
Daarom zijn er zoveel afbeeldingen van hem, waarbij hij met zijn voeten de draak in bedwang houdt.
Michaël en de draak van de angst
Het feest dat aan Michaël wordt gewijd, is niet alleen een feest van geestelijke moed, maar ook van inzicht. Want Michaël, de aartsengel die de draak heeft bestreden en overwonnen, is ook de aartsengel van het heldere inzicht. Dat wil zeggen dat Michaël ons helpen wil om de gebeurtenissen die op ons afkomen (in het klein en in het groot) te doorzien, zodat we weten op welke gebieden en op welke manier wij een geestelijke strijd met de draak hebben te voeren.
Maar welke draken komen er in deze tijd eigenlijk op ons af? Allereerst de draak van de angst. Nu pensioenen gekort worden, de economische crisis ieder moment weer kan toeslaan, nu agressie, het korte lontje en bot geweld toenemen en je vooral je fiets en de auto op slot moet doen, omdat deze anders waarschijnlijk worden gestolen, krijgt iedereen te maken met gevoelens van angst. En dus moeten we steeds voorzichtiger worden en opletten. Vanzelfsprekend dat zulke gebeurtenissen naast boosheid ook angst oproepen. En wat zijn de gevolgen van angst? De draak van de angst verhardt ons en maakt ons onverschillig(er). Denk daarbij niet dat wij aan die verharding kunnen ontsnappen: de sfeer van verharding die onze angsten oproepen, ligt als een onzichtbare, maar voelbare deken over de mensheid. Daarom wordt iedereen erdoor geraakt en trekt deze verharding ongemerkt de ziel van iedereen binnen. Michaël wil dat wij ons dat bewust zijn, zodat we er de strijd mee kunnen aangaan en kunnen proberen om dwars tegen de sfeer van verharding in, kwetsbaar, aanraakbaar en gevoelig te blijven. Maar dan wel vanuit een innerlijke geestkracht: de geestkracht van Michaël. Een geestkracht die regelrecht uit het hart voortkomt, want Michaël is bij uitstek de aartsengel van het hart. Niet voor niets is hij een zonnegeest en als zodanig verbonden met de zon, en dus met liefde en hartenkracht.
Maar onze tijd kent nog meer draken.
Bijvoorbeeld die van de eenzaamheid. Bijna iedereen kent die gevoelens van eenzaamheid wel. Want bijna iedereen kent uit eigen leven wel een periode, waarin hij of zij zich eenzaam of verlaten voelde. Het is dan ook de klacht die het meest geuit wordt: Ik ben zo alleen.
En dat bijvoorbeeld uit de mond van iemand die veertien hoog in een groot flatgebouw, ergens in een grote stad, te midden van andere mensen leeft. Toch hoeft de innerlijke strijd met/tegen de eenzaamheid niet alleen maar negatief te zijn. Deze kan ons namelijk ook gevoelig maken voor de stille hulp die vanuit andere werelden (en wel vanuit de geestelijke wereld)tot ons komt. Juist als je je zo alleen voelt, kun je gevoelig worden voor de haast onmerkbare en zo stille hulp vanuit de geestelijke wereld! Een dergelijke bewustwording is belangrijk, want Michaël wil ons nu juist gevoelig maken voor die andere, hogere wereld.
(Met dank aan ds. Hans Stolp,
http://www.nieuwetijdskind.com/29-september-het-michaelsfeest/)
Een engel is een gedachte van God en je mag weten,
‘dat Hij goede gedachten koestert over zijn mensenkinderen,
gedachten van vrede en niet van onheil, om hen een
hoopvolle toekomst te geven.’(Profeet Jeremia)
Laat je door de engelen van Kerst vertrouwd maken
met de lichtheid van het bestaan, met de vreugde in het leven.
Laat je door hen zeggen, dat God welbehagen in je vindt.
(Anselm Grün in “Vergeet het beste niet”)

Aartsengel Michaël "Joris (= Michaël) en de draak"

Michaëlsfeest - Oogstfeest op Mont Morêt, Courdemanges, Frankrijk, (Foto: Krista Delaunoy v.d.Wilt)